Rustige week
Door: Niels
Blijf op de hoogte en volg Niels
25 September 2010 | Finland, Vaasa
Sinds mijn vorige verhaal is er eigenlijk niks bijzonders gebeurd. School, paar feestjes.. De gebruikelijke dingen in een studentenleven.
Na het nalezen van mijn vorige verslag bedacht ik dat ik iets vergeten was (alweer..). Ik heb een Nederlandse jongen hier ontmoet, hij woont in hetzelfde gebouw maar studeert aan de gewone Universiteit. De eerste ontmoeting ging heel raar. Hij belde aan hier en vroeg of mijn huisgenoot er was, in het Engels. Vervolgens zei hij in het Nederlands 'Jij bent toch die andere Nederlandse jongen?'. Ik wist niet wat me overkwam, de eerste Nederlandse zin in 4 weken tijd! Ik sprak dus ook in het Engels terug 'Ehh, yes I am'. Hij zei dat hij ook liever in het Engels praatte, hij is hier namelijk gekomen om zijn Engels te verbeteren.
Hij studeert in Eindhoven, Technische Bedrijfskunde als ik het me nog goed herinner..
Maar nu praten wij dus ook elke keer gewoon Engels tegen elkaar en af en toe een Nederlandse zin. Ik merk wel dat het lastig om te switchen elke keer, dat gaat dus nog wat worden als ik weer terug ben in Nederland..
Om terug te komen op mijn vorige verslag, de pokeravond was heel gezellig. Er waren uiteindelijk maar 10 mensen aanwezig, de rest durfde niet meer denk ik. Ik ben uiteindelijk 4e geworden. Het was 'Winner takes all', dus de winnaar ging ervandoor met 50 euro.
Ik heb ondertussen goede en stevige wandelschoenen gevonden. De eerste winkel waar ik kwam hadden ze mijn maat niet (dat was natuurlijk te verwachten). De grootste maat die ze daar hadden was 13 (of 46/47 geloof ik), de verkoper in die winkel vertelde me dat ik beter naar Wasa-Sport kon gaan. Dat is een veel grotere winkel en hebben ze hoogst waarschijnlijk wel wat in mijn maat.
Dus ik op de fiets daarheen, en zowaar ze hadden schoenen in mijn maat! Het was wel het enige paar maar ze passen gelukkig goed! De normale prijs was 110 euro, maar omdat het een model van vorig jaar was en omdat ze die maat anders waarschijnlijk nooit kwijt zouden kunnen, kon ik ze meenemen voor 50 euro.
Verder zijn we een paar keer in de sauna geweest en daarna even wat drinken en een film kijken bij iemand thuis. En toen was het weer vrijdagmiddag, weekend!
Er was voor die avond al een feestje gepland (zoals bijna elke avond) en daar zou bijna iedereen heen gaan. Het was een verjaardagsfeest van 2 meiden hier in het gebouw, met z'n allen gezongen waarna de jarigen de kaarsjes op de taart mochten uitblazen.
Kort hierna (ongeveer 10 minuten) kwam iemand binnen en schreeuwde 'SECURITY!'. Iedereen had een moment 'eh.. wat?'. Maar er stond iemand van de beveiliging op de gang, er had iemand gebeld vanwege geluidsoverlast dus moest het feestje ophouden.. Beetje jammer, doordeweeks zijn er meerdere feestjes waarbij nooit de beveiliging wordt gebeld en dan is het vrijdagavond en wordt de beveiliging er wél bijgehaald.
Maar volgens het regelement moet het stil zijn tussen 22.00 en 7.00, dus er was niks tegen te doen. We zijn daarna met een klein groepje (6) naar een appartement van iemand gegaan en hebben daar nog even gezeten en wat gedronken.
De volgende ochtend werd ik wakker en hoorde de harde regen en wind buiten, zoals de afgelopen twee dagen. Maar nu, tijdens het schrijven van het verhaal, is de regen opgehouden en zie ik zowaar de zon schijnen op de toppen van de bomen. Eindelijk!
Er zijn hier een paar Duitsers uit Bremen, zij zijn hier via dezelfde route als mij gekomen en we hebben afgesproken om samen terug te reizen. Dat is een stuk gezelliger dan alleen natuurlijk. Gelukkig duurt dat nog 3 maanden, ik wil hier nog lang niet weg!
Na het nalezen van mijn vorige verslag bedacht ik dat ik iets vergeten was (alweer..). Ik heb een Nederlandse jongen hier ontmoet, hij woont in hetzelfde gebouw maar studeert aan de gewone Universiteit. De eerste ontmoeting ging heel raar. Hij belde aan hier en vroeg of mijn huisgenoot er was, in het Engels. Vervolgens zei hij in het Nederlands 'Jij bent toch die andere Nederlandse jongen?'. Ik wist niet wat me overkwam, de eerste Nederlandse zin in 4 weken tijd! Ik sprak dus ook in het Engels terug 'Ehh, yes I am'. Hij zei dat hij ook liever in het Engels praatte, hij is hier namelijk gekomen om zijn Engels te verbeteren.
Hij studeert in Eindhoven, Technische Bedrijfskunde als ik het me nog goed herinner..
Maar nu praten wij dus ook elke keer gewoon Engels tegen elkaar en af en toe een Nederlandse zin. Ik merk wel dat het lastig om te switchen elke keer, dat gaat dus nog wat worden als ik weer terug ben in Nederland..
Om terug te komen op mijn vorige verslag, de pokeravond was heel gezellig. Er waren uiteindelijk maar 10 mensen aanwezig, de rest durfde niet meer denk ik. Ik ben uiteindelijk 4e geworden. Het was 'Winner takes all', dus de winnaar ging ervandoor met 50 euro.
Ik heb ondertussen goede en stevige wandelschoenen gevonden. De eerste winkel waar ik kwam hadden ze mijn maat niet (dat was natuurlijk te verwachten). De grootste maat die ze daar hadden was 13 (of 46/47 geloof ik), de verkoper in die winkel vertelde me dat ik beter naar Wasa-Sport kon gaan. Dat is een veel grotere winkel en hebben ze hoogst waarschijnlijk wel wat in mijn maat.
Dus ik op de fiets daarheen, en zowaar ze hadden schoenen in mijn maat! Het was wel het enige paar maar ze passen gelukkig goed! De normale prijs was 110 euro, maar omdat het een model van vorig jaar was en omdat ze die maat anders waarschijnlijk nooit kwijt zouden kunnen, kon ik ze meenemen voor 50 euro.
Verder zijn we een paar keer in de sauna geweest en daarna even wat drinken en een film kijken bij iemand thuis. En toen was het weer vrijdagmiddag, weekend!
Er was voor die avond al een feestje gepland (zoals bijna elke avond) en daar zou bijna iedereen heen gaan. Het was een verjaardagsfeest van 2 meiden hier in het gebouw, met z'n allen gezongen waarna de jarigen de kaarsjes op de taart mochten uitblazen.
Kort hierna (ongeveer 10 minuten) kwam iemand binnen en schreeuwde 'SECURITY!'. Iedereen had een moment 'eh.. wat?'. Maar er stond iemand van de beveiliging op de gang, er had iemand gebeld vanwege geluidsoverlast dus moest het feestje ophouden.. Beetje jammer, doordeweeks zijn er meerdere feestjes waarbij nooit de beveiliging wordt gebeld en dan is het vrijdagavond en wordt de beveiliging er wél bijgehaald.
Maar volgens het regelement moet het stil zijn tussen 22.00 en 7.00, dus er was niks tegen te doen. We zijn daarna met een klein groepje (6) naar een appartement van iemand gegaan en hebben daar nog even gezeten en wat gedronken.
De volgende ochtend werd ik wakker en hoorde de harde regen en wind buiten, zoals de afgelopen twee dagen. Maar nu, tijdens het schrijven van het verhaal, is de regen opgehouden en zie ik zowaar de zon schijnen op de toppen van de bomen. Eindelijk!
Er zijn hier een paar Duitsers uit Bremen, zij zijn hier via dezelfde route als mij gekomen en we hebben afgesproken om samen terug te reizen. Dat is een stuk gezelliger dan alleen natuurlijk. Gelukkig duurt dat nog 3 maanden, ik wil hier nog lang niet weg!
-
26 September 2010 - 09:01
Mr. T:
Kort maar krachtig verhaal dit keer!
Nog maar 3 maanden te gaan!!!:-O
Countdown has started (H)
Have fun over there!
TTYL! -
27 September 2010 - 10:42
Jan Keuning:
Hoi Niels,
Ik neem aan dat je niet kunt zien of men je blog leest......(of zit daar toch een teller aan vast...?), maar ik meld je maar even dat ik ze met plezier lees.
hoi!
Jan -
27 September 2010 - 12:15
Niels:
Ik kan wel statistieken zien, hoevaak mijn blog bezocht is en hoevaak welk verhaal gelezen is. Maar natuurlijk niet wie dat doet, dus ik stel een berichtje altijd op prijs! -
28 September 2010 - 21:36
Ton:
maat 50 in de ramsj, en wij maar denken dat die grote noormannen uit finland komen. Succes met de voorbereidingen voor Lapland en weet je wat echt lekker is? : Rendier biefstuk! Op de BBQ!
Nog 85 dagen en er komt een andere Niels terug?
Veel plezier!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
